განთიადი
Gazzella
განთიადი
ნისლი მიიწევს მაღლა და მაღლა,
მე პატარა ვარ, შემომჯდარი ვარ ამაყად
ხარის კისერზე, გლეხი ელერსი ეწევა გუთანს,
ხარიც მისია,
აქვეა დედა,
ჰარი ჰარალი ჰარალე მე ჯერ
სულ ბავშვი ვარ და ეს სახელი
დედამ დამარქვა, ახლა ხარს რომ მიუძღვის წინ და
ნისლი ზემოთ ადის ხნულიდან,
გუთანს კვალი გააქვს ზამთრის დამზრალ მიწაზე,
ჭრის და აბრუნებს ბელტებს, მე კი
ნისლის სიმღერას მივიმღერი ყვავებთან ერთად,
წვიმა ცრის წვრილად,
დედაჩემი აჩოჩებს გუთანს,
ხარის კისერზე ვზივარ ჩემი ლამაზი კაბით,
აღდგომამდე ცოტაღა დარჩა,
ახლა უკვე მამაჩემიც მოჰყვება გუთანს
და მღერის ჰარი ჰარალეო თავდება ნისლიც,
შეშინებულნი დაფრინავენ ყვავები წყვილად,
წრეს არტყამენ ჰაერში, ჩვენ კი,
სახნავ მინდორზე მივიწევთ წინ-წინ,
ოხთუმისაკენ,
ისევ და ისევ.
ბელა ჩეკურიშვილის თარგმანი
Sabine Schiffne
morgendämmerung
der nebel steigt vom boden hoch
ich bin ein kind und sitze stolz
dort oben auf dem ochsen vom
bauern ehlers der zieht den pflug
da ist die mutter
har har hari
hara ich bin ein kind und meine mutter
gab mir meinen namen
führt nun den ochsen übers feld
es steigt der nebel aus den furchen
der pflug durchpflügt die winterkalte erde er
reißt und bricht ich singe mit den
morgenkrähen ein nebellied im nieselwetter
und meine mutter schiebt den pflug ich sitz
im kleid auf diesem ochsen und es
ist kurz vor ostern und
jetzt geht auch mein vater mit hinter dem pflug
und singt hari hara und nun vergeht der nebel
und die paar krähen fliegen erschreckt in der luft herum
und wir gehen weiter über das feld
immer in richtung
ochtum
